En dan komt Dool alweer met het tweede album. Het is weer een uitstekende plaat geworden van een band waar we in Nederland trots op mogen zijn. Het is deze keer wat meer rock georiënteerd en het album staat vol met prachtige sfeervolle tracks voorzien van pakkende melodieën. De productie is om je vingers bij af te likken en het geluid is warm en helder. Zoals ook het eerste album is de muziek op de jaren '60 en '70 geïnspireerd met de nodige psychedelische en progressieve rock invloeden. In het geheel genomen is dit album wat toegankelijker en wat minder interessant (lees: occult) dan het debuut, zelf vind ik dat wel een klein minpuntje. Het album begint met het bedwelmende en aanstekelijke "Sulphur and Starlight" met de unieke zang van Ryanne van Dorst. Door het dreunende doomy geluid en het refrein is het meteen een oorwurm die je niet meer uit je hoofd krijgt. Dool is meester in eenvoudige, memorabele hooks die zelfs de zwaarste en donkerste muziek kunnen overstijgen.
Met Wolf Moon hebben we de "single" te pakken en het gitaarwerk van het gitaristenduo mag hier niet onvermeld blijven, heerlijk. God Particle begint met een Indiaas geluid dat zowel gezien de titel van de band als het album helemaal toepasselijk is, want 'Dool' komt van een Indiase term voor zwerven. De ritmesectie van JB van der Wal (bas) en Micha Haring (drums) schittert op het nummer "God Particle", je wordt langzaam meegezogen in dit hypnotiserende nummer. Met "Summerland" zijn we aanbeland bij het titelnummer van het album. Dit is wat lichter maar het nummer neemt in tempo toe naarmate het vordert, en tegen de laatste twee minuten gaat het zelfs in een tempo dat volledig wordt gelogenstraft door het begin van het nummer. Na de lekkere "doomy" ballad "A Glass Highlight" zijn we beland bij "The Wells Run Dry" waar vooral de prachtige harmonieën opvallen.
"Ode to the Future" klinkt meer als een ode uit het verleden en "Be Your Sins" heeft een geweldige Hammond orgel solo van gastmuzikant Per Wiberg en het refrein blijft weer lang in je hoofd rondzoemen. Het laatste nummer "Dust and Shadows" luidt een acht minuten durend melancholisch doom meesterwerk in. Binnen deze bijna ondoordringbare muur van geluid zijn er momenten van fragiele schoonheid. Het is een geweldig slotnummer, vol passie. Summerland is misschien een klein tandje minder verrassend dan het debuut, maar Dool is een geweldige band, die klinkt alsof ze alleen maar groter gaan worden. Wel raad ik aan om de band live te gaan zien, want daar is alles net een stap groter en indrukwekkender. Er zijn niet veel bands die live zo'n bijzondere atmosfeer kunnen oproepen met hun optredens. Helaas is het zo dat in ons land het bijna niet meer mogelijk is om het meer mainstream publiek te bereiken, terwijl ze dat wel verdienen.
Nederland
Rock
Label: Prophecy
Sulphur & Starlight (6:42)
Wolf Moon (4:56)
God Particle (6:40)
Summerland (8:24)
A Glass Forest (4:44)
The Wells Run Dry (4:53)
Ode to the Future (4:17)
Be Your Sins (5:53)
Dust & Shadow (8:01)
totale tijdsduur: 54:30
Geen opmerkingen:
Een reactie posten